นั่นคือเรื่อง Estimation หรือแปลเป็นไทยก็คือการ ประเมิน
ผมมีปัญหากับการประเมินมากๆ รู้สึกแย่สุดๆเวลาที่ต้องประเมินงานสักงานหนึ่ง ต้อบมาตอบคำถามว่า งานนี้ต้องใช้เวลาเท่าไหร่ หรือ บั๊กนี้ต้องใช้เวลาเท่าไหร่ในการแก้ WTF! ผมจะไปตอบได้ยังไง
มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งบอกผมว่าให้ทำบ่อยๆ เดี๋ยวจะประเมินแม่นขึ้นเรื่อยๆเอง
แต่ผมว่า งานแต่ละงาน มันมีรายละเอียดไม่เหมือนกันนะ ผมนึกไม่ออกเลยว่าเราจะประเมินแบบนี้แม่นขึ้นได้ยังไง
เพราะฉะนั้น สิ่งที่ทำได้ก็มีเพียงการเดาเท่านั้นแหละครับ ก็เลือกตัวเลขขึ้นมาสักตัวแล้วก็ลงเวลาไป
ทีนี้ก็จะมีคำถามต่อมาอีกว่า เฮ้ยตัวเลขนี้มาได้ยังไง เยอะไปมั้ย ฯลฯ ต้องมานั่งต่อรองกันอีก เป็นเรื่องที่ผมเหนื่อยหน่ายมาก
ผมจึงเริ่มออกตามหาว่าโลกภายนอกเขาทำกันยังไงนะ หลักการที่ถูกต้องมันคืออะไร ก็เลยได้เจอคลิปวีดีโอในเว็บ Youtube เข้าอันหนึ่ง (ผมหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ เนื่องจากมันนานมากๆแล้ว เลยไม่สามารถหามาแปะตรงนี้ได้ ขอโทษด้วยครับ -/\-) เป็นการแนะนำ Session ของงานสัมมนางานไหนสักงานหนึ่งนี่แหละ เมื่อประมาณปี 2011-2012
ในคลิปนั้นเป็นลุงหัวเกรียนๆคนหนึ่งออกมาขายของ แกเล่าให้ฟังว่า เวลาเราประเมินว่างานงานหนึ่งมันใหญ่ขนาดไหนนี่เราทำยังไง เราก็กะๆเอาใช้มั้ยครับ แต่เราไม่มีทางรู้ได้หรอกว่ามันใหญ่หรือเล็กจริงๆ
ลองเอาขวดน้ำขวดหนึ่งมาวาง แล้วลองกะดูสิว่าขวดนี้มันใหญ่หรือเล็ก ทำไม่ได้ใช้มั้ยล่ะ
ทีนี้ มันจะดีกว่ามั้ยถ้าเรามีขวดน้ำที่ใหญ่กว่ามาวางคู่กันให้เทียบได้ง่ายๆ อันนี้เป็นการประเมินแบบ Relative เป็นเทคนิคการEstimateอันหนึ่งที่ใช้ใน Agile ครับ
ผมนี่อึ้งไปเลยครับ โคตรจะ make sense มันมีวิธีแบบนี้ในโลกด้วยเหรอวะเนี่ย
หลังจากดูจบ ผมก็ไม่รอช้ารีบหาข้อมูลทันทีว่าตาลุงหัวเกรียนนี่คือใครกัน แล้วก็ได้เข้าร่วมชั้นเรียน Spartan ได้รู้จักกับเหล่าเกรียนส์ SPRINT3R และนั่นก็คือจุดเริ่มต้นเส้นทาง Agile ของผมครับ
ป.ล.ผมยังตามหาวีดีโอนี้อยู่นะ ใครเจอรบกวนแจ้งเบาะแสด้วย -/\-
