สรุปจาก Practical unit testing(GDC 2014): WET anti-pattern

ต่อจากบล็อกที่แล้วนะครับ มาดู anti pattern ลำดับต่อมากัน

WET anti-pattern

มันคืออะไร ลองไปค้นในกู้กิ้ลดูก็เจอ wikipedia อันนี้ครับ

https://en.wikipedia.org/wiki/Don%27t_repeat_yourself

ก็ประมาณว่า WET เนี่ยมันจะย่อมาจาก Write Everything Twice หรือ We Enjoy Typing ก็ได้

แปลลวกๆก็คือ การที่เราชอบพิมอะไรเยอะๆ หลายๆครั้งนั่นเอง (ก็อปวางก็เข้าข่ายนะครับ อิอิ)

ในวีดีโอนั้นยกตัวอย่างว่า เวลาเราแก้ไขโค้ดจริงแล้ว test มันพัง(ซึ่งก็ถูกแล้วนะ) ที่นี้พอไปดูว่า test มันพังตรงไหนก็เจอเพียบเลย อย่างนี้ test มันก็มาขัดขวางการทำงานของเราน่ะสิ!

สาเหตุก็มากจากเจ้า WET นี่เองครับ ลองดูจากตัวอย่างที่เค้ายกมา จะเห็นว่า ใน test มันมีอะไรซ้ำๆกันเยอะเลย

ก็คือใน test  ของเราไม่ได้ยึดหลัก DRY(Don’t Repeat Yourself) เลยนะ!

ดังนั้นจึงควรแก้ไขโดยการ extract  มันออกมาเป็น helper function ซะ

ตรง Assertion ก็เช่นกันควรทำให้มันสื่อสารให้ชัดเจนว่าเราต้องการทดสอบอะไร เพื่อให้ test ของเรามันแก้ไขดูแลรักษาได้ง่าย แนะนำให้สร้าง Custom assert ขึ้นมาเลยครับ

แต่จุดที่ควรจะปล่อยเอาไว้คือ ในส่วนที่เป็น Act ต้องคงไว้ เพราะมันคือสาระสำคัญของ test ของเราครับ

สรุปอีกที่ WET anti-pattern  ก็คือการที่เราปล่อยให้มีโค้ดที่ซ้ำๆกันในเทส แล้วละเลยไม่ได้จัดการอะไรกับโค้ดซ้ำๆเหล่านั้นเลย ซึ่งเราอาจจะทำได้อย่างดีในโค้ดหลัก แต่ไม่ได้ทำในส่วนของ test นำมาซึ่งปัญหาในการแก้ไขในระยะยาว ดังนั้น ถ้าจะเขียน unit test แล้ว ก็ต้องดูแลมันไปพร้อมๆกันทั้งหมดนะครับ ไม่งั้นมันจะกลับมาหลอกหลอนคุณแน่นอน

บล็อกหน้ามาต่อกันที่ DEEP anti pattern ครับ